Ik ben in het zwembad. Op het terras bij het peuterbad en onder een box waar op dit moment muziek uit klinkt van Queen, Enrique Iglesias en Marco Borsato. Tien minuten geleden nog niet. Toen spuugde de playlist van Spotify feestnummer over het peuterbad uit. Geen hele slimme lyrics bevatten deze partyhits en ze gaan over zuipen en pijpen, en iets met een kind van de duivel. Niet mijn genre. Blijkbaar is er markt voor.
Ik vraag de badmeester of hij zeggenschap heeft over de peuterbadmuziek van het zwembad. Yes! Hij heeft de playlist zelf uitgekozen, heeft het zo vaak gehoord dat hij niet eens meer echt hoort welke teksten er uit de boxen komen. Nou, pijpen en zuipen dus. Hij dacht dat feestmuziek wel paste bij het feestje met friet en frikadellen op ons hetzelfde peuterterras. Klein onzorgvuldigheidje op een zondagmiddag.
Ik vertel de badmeester dat mijn zoon van 23 maanden oud nog niet begrijpt wat zuipen en pijpen betekent. Over een jaar pikt mini-Stuubs waarschijnlijk de woorden wel op. ‘Ja, sorry oma dat leert je kleinzoon op zwemles..’, hoor ik mezelf al zeggen als ik dit zomaar laat gebeuren. Want over een jaar willen we hem misschien hier laten survivalzwemmen. Krijgt ‘ie een Krokobill zwembroek bij cadeau. Als het aan de playlist ligt rijd ik liever een stukje verder naar een ander zwembad. Maar nu Olivia Newton John met John Travolta over het peuterterras swingt is de sfeer van het peuterbad weer iets dichter bij – al mogen ze nog wel een stap zetten – de belevingswereld van de peuterpopulatie. En fans van Enrique Iglesias.
Stuubs 